Na het ontbijt zijn we de stad gaan verkennen. Na een rondje centrum en haven hebben we het architectonische hoogstandje Harpa bezocht. Harpa betekent harp en is een symbool van hoop. Het is ontworpen door Hening Larsen in samenwerking met Olafur Eliasson en is in mei 2011 geopend. Zowel van binnen als buiten is het een pracht van licht en lijnen in het gebouw met veel glas en metaal. De warme chocomelk smaakt er trouwens ook goed.
Een ander architectonisch hoogtepunt en het symbool van Reyjavik is de wereldberoemde Hallgrímskirkja. De kerk is vernoemd naar Hallgrímur Pétursson (1614 – 1675), een geestelijke en de grootste hymneschrijver van het land, van wie nu nog vele werken worden uitgevoerd. De architect van de kerk, Guðjón Samúelsson, begon aan zijn ontwerp in 1937. Hij heeft zich daarbij laten inspireren door de grote basaltpartijen die op IJsland te vinden zijn, zoals die bij de Svartifoss. De bouw begon daadwerkelijk in 1945 en was pas 41 jaar later, in 1986, voltooid. De architect Samúelsson was toen al 36 jaar dood. De kerk staat vlak bij het oude centrum van Reykjavik, is vanuit de wijde omgeving zichtbaar en is daardoor een van Reykjaviks bekendste symbolen. (bron: Wikipedia)
Iets ten zuidoosten van Reykjavik is cultureel centrum ‘Perlan’ (De Parel) gevestigd. Het complex was eigenlijk bedoeld als stadsverwarming en bestaat uit 5 warmwatertanks die in totaal 21 miljoen liter water kunnen bevatten en een 6e tank die in omgebouwd naar museum. In het midden van de tanks staat een bijna 26 meter hoge glazen koepel met hierin winkels en een draaiend restaurant. Bovenop de tanks is een obeservatieplatform met een uitzicht over Reykjavik en omgeving. Ons drankje hier was zelfs gratis aangezien men te druk was met andere zaken (appen) en vergat ons aandacht te geven.
De laaste bezienswaardigheid die we bezocht hebben was Sólfar of wel de Sun Voyager is een sculptuur gemaakt door Jón Gunnar Árnason. Het stelt een droomboot voor en is een ode aan de zon. Het sculptuur van rvs met als achtergrond de zee geeft een erg mooi beeld.
Onze verlate lunch bestond uit een burgertje met friet bij Aktu-Taktu, de ijslandse Mc Donalds. Mc Donalds heeft trouwens geen vestiging in IJsland, door de benodigde import van de grondstoffen werd het allemaal te duur en is in 2009 Mc Donalds verdwenen.
Terug in ons hotel hebben we ons vermaakt met enkel heerlijke biertjes tijdens het happy hour. Onze Nederlandse vrienden die we al enkele dagen niet meer hadden gezien kwamen ook aan en hebben gezellig een biertje mee gedronken.
Hotel: Fosshotel Baron Reykjavik
Weer: wisselvallig
km’s: 6 km
