Uiteraard ontbeten we wederom bij de Subway voordat we op het trein station een plaats hebben gereserveerd voor de shinkansen (kogeltrein) richting Nikko. Dit reserveringssysteem werkt echt super. Aangezien we in Nederland al een Japanese Railpass hadden aangeschaft (treinkaart voor bepaalde periode) konden we rest van onze vakantie ‘vrij’ reizen per trein. Echt een aanrader. Ook kun je met deze kaart een stoel reserveren voor de trein op het tijdstip dat je wenst te reizen. Ideaal, geen gedring en altijd verzekerd van een plaats. Dringen doet men sowieso niet, iedereen wacht in een rij tot de passagiers zijn uitgestapt en gaat dan pas de trein of metro binnen.
Nikko ligt op zo’n 1,5 uur treinen (incl. overstaps) van Tokyo en is één van de belangrijkste boeddhistisch-shintoistisch centra van Japan. Het laaste gedeelte van de reis (Utsunomiya naar Nikko) gaat met de JR Nikko Line, een nostalgisch treintje dat helaas niet zo snel gaat als de Shinkansen. Wachtend op deze trein kwamen we aan de praat met een belgische jongen (met een japanse moeder) die enkele weken in Japan verbleef bij familie vanwege het huwelijk van een neef. We hebben gezellig gekletst en enkele tips uitgewisseld. Vanaf Nikko station hebben we bus richting de tempels genomen.
De eerste bezienswaardigheid vlakbij de ingang van de tempelcomplexen was de Shinkyo brug (uit 1631 en 1 van de 3 mooste mooiste bruggen van Japan) over de rivier Daiya. De, naar het schijnt, erg mooie en Nikko’s meeste belangrijke tempel: Rinno-ji tempel werd op dat moment verbouwd en was daardoor alleen van de binnenzijde te bewonderen (note: verbouwing loopt van 2007 tot 2019). De tempel is opgericht door Shodo Shonin, een monnik dit het boedhisme in Nikko introduceerde in de 8e eeuw.
De Toshogu Shrine is de laatste rustplaats van Tokugawa Ieyasu, de oprichter van het Tokugawa Shogonaat (japans laatste shogonaat dat 250 jaar lang heerste over japan to t1868) Het complex is prachtig en erg fotogeniek. Ook was er op dat moment een bruiloft gaande, wat erg cool was om te zien met alle tradities die er bij komen. Het bleek dat het waarschijnlijk een zeer welgesteld stel was dat ging trouwen aangezien het voor de gewone japanner onbetaalbaar is om hier te trouwen (vertelde onze belgische vriend).
Het Futura-san heiligdom was de volgende bezienswaardigheid. Dit complex is gewijd aan de goden van de bergen en is in 782 eveneens opgericht door Shodo Shonin. Vervolgens bezochten we het Taiyuinbyo heiligdom. Dit is het mausoleum van Tokugawa Iemitsu, de kleinzoon van Ieyasu, de 3e shogun van Japan.
Gedurende de dag zijn we onze belgische vriend ook nog enkele malen tegen gekomen.
Na een dag in het schitterende Nikko werd het tijd om terug te reizen naar Tokyo. ’s Avonds hebben we tapas gegeten in de Spaanse bar. Helaas was het erg weinig en zoals we ondertussen al gewend waren in deze paar dagen japan, behoorlijk prijzig. Om de laatste gaatjes te vullen hebben we nog maar even een burgertje gescoord bij de gele M.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Spaanse bar vlakbij hotel
Km’s: ???
Weer: warm
