Dag2: Sightseeing Tokyo
Onze eerste volledige dag in Tokyo zijn we begonnen bij het Tokyo Imperial Palace (keizerlijk paleis) in de Chiyoda ward (1 van de 23 speciale wijken/ditricten). Op de weg naar het dichtst bijzijnde trein/metro station ontdekten we een Subway. Helemaal top dat onze favoriete broodjeszaak een vestiging zo dicht bij ons hotel had. Nu hoefden we ons ook geen zorgen meer te maken over het ontbijt ;-). Aangekomen op het station bleek ook hier weer zo goed als alle info in het Japans. Gelukkig wees het zich vanzelf en konden we vrij eenvoudig de kaartjes kopen en het juiste perron vinden.
Het hele openbaar vervoer in Japan en Tokyo in het is extreem goed geregeld en echt alles rijdt op tijd. In onze 3 weken in Japan is er geen trein/bus/metro/boot/vliegtuig ook maar een seconde later dan aangegeven vertrokken. Echt helemaal top, daar kan men in Nederland nog een voorbeeld aan nemen.
Tokyo Imperial Palace ook wel Kōkyo genaamd is de residentie van de keizer sinds men in 1868 van Kyoyo naar Tokyo was verhuisd. Het kasteel is gebouwd op de fundamenten van het Edo kasteel en het terrein is zo’n 1,15 km2 groot (kaartje). De waarde van het gebied wordt geschat op de waarde van het totale onroerend goed van heel Californië bij elkaar.
In de 2e wereldoorlog is het paleis helemaal plat gebombardeerd maar werd in dezelfde stijl gerestaureerd en in 1968 weer in gebruik genomen.
De oostelijke tuinen zijn het enige voor het publiek toegankelijke gedeelte van de paleisgronden. Alleen op japanse nieuwjaardag en de verjaardag van de keizer is het paleis voor publiek geopend. Wij hebben heerlijk rond gewandeld door de oostelijke tuinen.
Daarna hebben we het Tokyo International Forum, een enorm gebouw van glas en staal in de vorm van een scheepsromp bezocht. Het gebouw ligt eveneens in de wijk Chiyoda, is ontworpen door Rafael Viñoly en in 1996 opgeleverd. De hoofdingang schijn te lijken op de röntgenfoto van een walvis maar dat haalde ik er niet uit
De volgende bestemming was de wijk Ginza. Ginza is beroemd om z’n dure winkels, warenhuizen en het Sony Building. In het Sony Building toont Sony z’n nieuwste producten wat erg cool was om te zien.
Het electronica district Akihabara (nog steeds in de wijk Chiyoda) was onze volgende stop. In deze wijk vol smalle maar hoge (prijzen vd grond zijn erg hoog) electronica winkels met enorme reclames op de gevel was het echt enorm druk en was er zeer veel herrie van muziek/videogames en pachinko hallen (japanse speelhallen met een soort van verticale flipperkasten). Wel echt het Tokyo zoals ik me voorstelde en een must visit tijdens een Tokyo trip. Aangezien gokken voor geld verboden is in Japan hebben de japaners hier iets op verzonnen. met het Pachinko spel win je balletjes die kunnen worden ingewisseld voor tokens of prijzen. Deze tokens of prijzen kun je vervolgens in winkeltjes buiten de pachinko hal weer omruilen voor geld.
De avond begon te vallen en het werd tijd om te eten. Dit deden we in de wijk Roppongi (een district in de speciale wijk Minato) bij een italiaans restaurant in het Roppongi Hills complex. Na het eten zijn we door de wijk Roppongi, de uitgaanswijk van Tokyo, gewandeld richting Mori Tower. Vanaf het 238 met hoge Mori Tower heb je een schitterend panorama view over Tokyo. Prachtig al die verlichte gebouwen. Martijn heeft vanwege zijn hoogtevrees het geweldige uitzicht moeten missen.
Na een korte metrotrip richting hotel zat deze 1e lange dag erop.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Italiaan in Roppongi Hills complex
Km’s:
Weer:
- Published in Japan
Dag 3: Sightseeing Tokyo
Na te hebben ontbeten bij de Subway was de Tsukiji Fish Market onze eerste stop voor deze dag. Op deze wereldberoemde groothandelsmarkt kopen de 15.000 restauranthouders en andere horeca ondernemers uit Tokyo hun vis. Het is de grootste groothandel in vis en zeevruchten te wereld . Het was er een georganiseerde chaos maar echt veel vis hebben niet gezien. Waarschijnlijk omdat we voor veiling begrippen aan de late kant waren. De markt gaat namelijk al om 3 uur ’s nachts open en is het drukst tussen 5:30 en 8:00 uur. << De zogenaamde inner market met het veiling gedeelte is in 2018 verhuisd naar Toyosu Market >>
Met de metro zijn we vervolgens naar Ueno Park gereisd. Japans meest populaire en enorme openbare park uit 1873 is zo’n 133000 hectare groot en ligt in het Ueno ditrict van speciale wijk Taitō in noord Tokyo. In het park zijn er verschillende musea’s een dierentuin en in de lente is het er prachtig vanwege de kersenbloesem. We hebben er lekker rondgewandeld en Tokyo’s oudste tempel, de Kiyomizu Kannon Tempel (1632), Kaneiji Tempel en Toshogu Shrine bekeken.
Vlakbij Ueno Park ligt onder de spoorlijn tussen de stations Ueno en Okachimachi de Ameyoko markt (vertaald: snoep steeg markt), hier is echt van alles te koop, van etenswaar tot souvenirs en kleding. Helaas begon het te regenen en is het daar de rest van de dag niet meer mee gestopt. Na de markt ging de reis naar het tempelcomplex Senso-ji in het Asakusa district. De straat naar de tempel heet de Nakamise-dori en is een overdekte winkelstraat met vele traditionele Japanse producten. Ze verkochten ook erg gave Japanse zwaarden, helaas zouden we die niet door de douane krijgen dus hebben we ze lekker laten liggen.
Senso-ji is een boeddhistisch tempelcomplex uit 645 gewijd aan de Bodhisattva Guanyin en is de meest bekende boeddhistische tempel van Tokyo. met zo’n 30 miljoen bezoekers is het de meeste bezochte religieuze plek te wereld. De tempel is door de eeuwen heen regelmatig verwoest. De huidige tempel stamt uit 1958. Naast de tempel zijn de verschillende bijgebouwen en poorten prachtig om te zien. Het is er echter heel druk.
De dag was al weer zo goed als om dus werd het weer tijd om richting hotel te gaan. ’s Avonds hebben we gegeten en biertje gedronken in een Spaanse bar vlakbij ons hotel.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Spaanse bar vlakbij hotel
Km’s: ???
Weer: warm en ’s middags regen
- Published in Japan
Dag 4: Nikko
Uiteraard ontbeten we wederom bij de Subway voordat we op het trein station een plaats hebben gereserveerd voor de shinkansen (kogeltrein) richting Nikko. Dit reserveringssysteem werkt echt super. Aangezien we in Nederland al een Japanese Railpass hadden aangeschaft (treinkaart voor bepaalde periode) konden we rest van onze vakantie ‘vrij’ reizen per trein. Echt een aanrader. Ook kun je met deze kaart een stoel reserveren voor de trein op het tijdstip dat je wenst te reizen. Ideaal, geen gedring en altijd verzekerd van een plaats. Dringen doet men sowieso niet, iedereen wacht in een rij tot de passagiers zijn uitgestapt en gaat dan pas de trein of metro binnen.
Nikko ligt op zo’n 1,5 uur treinen (incl. overstaps) van Tokyo en is één van de belangrijkste boeddhistisch-shintoistisch centra van Japan. Het laaste gedeelte van de reis (Utsunomiya naar Nikko) gaat met de JR Nikko Line, een nostalgisch treintje dat helaas niet zo snel gaat als de Shinkansen. Wachtend op deze trein kwamen we aan de praat met een belgische jongen (met een japanse moeder) die enkele weken in Japan verbleef bij familie vanwege het huwelijk van een neef. We hebben gezellig gekletst en enkele tips uitgewisseld. Vanaf Nikko station hebben we bus richting de tempels genomen.
De eerste bezienswaardigheid vlakbij de ingang van de tempelcomplexen was de Shinkyo brug (uit 1631 en 1 van de 3 mooste mooiste bruggen van Japan) over de rivier Daiya. De, naar het schijnt, erg mooie en Nikko’s meeste belangrijke tempel: Rinno-ji tempel werd op dat moment verbouwd en was daardoor alleen van de binnenzijde te bewonderen (note: verbouwing loopt van 2007 tot 2019). De tempel is opgericht door Shodo Shonin, een monnik dit het boedhisme in Nikko introduceerde in de 8e eeuw.
De Toshogu Shrine is de laatste rustplaats van Tokugawa Ieyasu, de oprichter van het Tokugawa Shogonaat (japans laatste shogonaat dat 250 jaar lang heerste over japan to t1868) Het complex is prachtig en erg fotogeniek. Ook was er op dat moment een bruiloft gaande, wat erg cool was om te zien met alle tradities die er bij komen. Het bleek dat het waarschijnlijk een zeer welgesteld stel was dat ging trouwen aangezien het voor de gewone japanner onbetaalbaar is om hier te trouwen (vertelde onze belgische vriend).
Het Futura-san heiligdom was de volgende bezienswaardigheid. Dit complex is gewijd aan de goden van de bergen en is in 782 eveneens opgericht door Shodo Shonin. Vervolgens bezochten we het Taiyuinbyo heiligdom. Dit is het mausoleum van Tokugawa Iemitsu, de kleinzoon van Ieyasu, de 3e shogun van Japan.
Gedurende de dag zijn we onze belgische vriend ook nog enkele malen tegen gekomen.
Na een dag in het schitterende Nikko werd het tijd om terug te reizen naar Tokyo. ’s Avonds hebben we tapas gegeten in de Spaanse bar. Helaas was het erg weinig en zoals we ondertussen al gewend waren in deze paar dagen japan, behoorlijk prijzig. Om de laatste gaatjes te vullen hebben we nog maar even een burgertje gescoord bij de gele M.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Spaanse bar vlakbij hotel
Km’s: ???
Weer: warm
- Published in Japan
Dag 5: Kamakura
Na een ontbijt bij de Subway zijn we per trein naar Kamakura gereisd. Het relatief kleine Kamakura ligt ten zuiden van Tokyo aan de kust en was de eerste hoofdstad (12e en 13e eeuw) van Japan. Vanwege de vele tempels, shrines, historische gebouwen wordt het ook wel het Kyoto van oost japan genoemd. Ook het strand draagt eraan bij dat het vooral in de zomer een toeristische trekpleister is. Het was wederom hot and sweaty in een trein vol Australische highschool kids op schoolreis.
De eerst tempel die we bezochten was de Engakuji, één van meeste belangrijke Zen tempels van Oost Japan en nummer twee op de lijst van Kamakura’s vijf grootste zentempels.
Kenchoji is de belangrijkste en oudste zentempel van Kamakura en de 2e tempel die we bezochten. Deze tempel is opgericht in 1253 en is schitterend gelegen op een heuvel midden in de natuur. Deze tempel is tevens een zen opleidingsklooster, dit verklaarde de vele kids die er aan het voetballen waren in shirts van clubs van over de hele wereld. We hebben er zelfs een Ajax shirt gespot. Daarna hebben we het Hachimangu heiligdom (opgericht in 1063) bezocht. Hachiman heiligdommen zijn gewijd aan de god van de Samurai.
Met de trein zijn we vervolgens naar de wijk Haze gereisd waar we de grote Budha (Daibutsu), het 11,4 meter hoge, bronzen boeddha beeld hebben bekeken. Het beeld was lange tijd het op één na grootste boeddha beeld in Japan. De laatste tempel die we deze dag hebben bekeken was de Hasedera tempel. Deze tempel is een toeristische trekpleister vanwege zijn ruim 9 meter hoge houten standbeeld van Kannon. Op het terrein is ook staan ook honderden kleine jizo-beeldjes en is er een prachtige tuin. Na nog even op het strand van Kamakura te hebben gekeken zijn we met de trein weer teruggereisd naar Tokyo waar we bij de Spaanse bar hebben gegeten en gedronken.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Spaanse bar vlakbij hotel
Km’s: ???
Weer: warm en benauwd
- Published in Japan
Dag 6: Tokyo Sightseeing
Ook deze laatste dag in Tokyo begonnen we zoals gewoonlijk weer met een ontbijt bij de Subway. Het was wederom al zo’n 29 graden en erg benauwd. We namen de trein naar de speciale wijk Shinjuku. Shinjuku station is met 3,6 miljoen reizigers ’s werelds drukste treinstation. Westelijk van het station ligt het zakendistrict, oostelijk het entertainment district de wijk die eigenlijk pas ’s nachts tot leven komt.
Van daaruit zijn naar het Meiji Jingu heiligdom gelopen en hebben we Yoyogi Park bezocht. Een heerlijke chill plek in het hectische Tokyo. We kwamen hier ook nog de Gamekings presentatoren tegen.
In de speciale wijk Shibuya die we daarna bezochten kwamen we onze belgische vriend (van de trip van Nikko) ook weer tegen. Dit was erg opmerkelijk in stad met 16 miljoen inwoners. Na even te hebben gekletst vervolgden we onze weg. De wijk Shibuya is een entertainment- en shopping district met veelal erg dure shops. Tijdens het eten van een broodje kwamen we in gesprek met een canadese uitvinder die al vele jaren in Tokyo woonde.
De volgende stop was het Harajuku district. Deze wijk en Takeshita Straat in het bijzonder is bekend van de vreemd geklede Japanse jeugd, toen wij er waren hebben we hier echter weinig van gezien. Nadien zijn we terug gegaan naar Shibuya om het drukste kruispunt van de wereld te bekijken. Vanuit de Starbucks heb je een erg gaaf overzicht op de enorme mensenmassa die bij groen licht oversteekt. Later die avond hebben we voor de laatste keer gegeten bij het Spaanse restaurant.
Overnachting: Tokyo Prince Hotel
Diner: Spaans restaurant
Km’s: ???
Weer: benauwd, warm en zo’n 29 graden
- Published in Japan
Dag 8: Takayama
Deze dag hebben we eigenlijk alleen maar in de trein gezeten om op onze eindbestemming, Takayama, uit te komen. Eerst met de bus naar Odawara, vervolgens met de trein via Nagoya (4e stad van Japan met 2,3 miljoen inwoners en tevens Japans grootste haven en nr 8 van de wereld) naar Takayama. Met overstappen en al, een reis van zo’n 7 uur.
Takayama is een karaktervolle, door bergen omringde stad in de Japanse Alpen (Hida regio van het het Gifu prefectuur). De stad was vroeger bekend als houtleverancier voor heel Japan. Nu is het bekend om zijn straten en huizen die bewaard zijn gebleven uit de Edoperiode en zijn sake (Japanse rijstwijn).
Vanaf het station was het nog een behoorlijke wandeling en zoektocht om ons hotel (Oyado Hachibei) te vinden. Net na zonsondergang vonden we het uiteindelijk toch. Het diner was ook hier in Japanse stijl maar smaakte wonderwel goed.
Overnachting: Oyado Hachibei
Diner: japans in Oyado Hachibei
Weer: bewolkt en warm
Dag 7: Hakone
Met de trein zijn we vanuit Tokyo via Odawara naar Hakone gereisd. Hier kochten we de Hakone Free Pass, kortingskaart voor het openbaar vervoer in de Hakone regio. Van daaruit ging het met japans oudste bergtrein, de Hakone Tozan zigzagtrein verder de berg op in een mooie groene en heuvelachtige omgeving naar Gora. Vanuit Gora ging de reis verder omhoog met de Hakone Tozan Cablecar naar Souzan. Vanuit Souzan zijn we per Hakone kabelbaan naar het prachtige Owakudani (dal van het grote koken) aangekomen. Hier hebben tijdens een korte wandeling de zwavelhoudende en stinkende stoomgaten bekeken. Daar waar het de hele reis behoorlijk rustig was, stikte het hier van de japanners die allemaal een eitje kwamen koken in het kokende water.
Vanuit Souzan ging het per kabelbaan verder bergaf naar het Ashinoko meer. Vanaf het Ashinoko meer zou je een goed uitzicht op de beroemdste berg van Japan, Mt Fuji, moeten hebben. Helaas was het erg mistig zodat we één van de hoogtepuntjes van onze reis niet hebben gezien. Hier baalden we behoorlijk van maar helaas.
Per enorme kitscherige replica van westerse boot (maar altijd nog beter dan superneppe piratenboten) vaarden we naar Moto Hakone. Van hieruit hebben we een bus genomen naar Minshuku Ashi. Een minshuku is een japanse stijl Bed & Breakfest met kamers waar je slaapt op een matrasje die je uitlegt op bamboe tatami matten en veelal gezamelijk eet in soort van eetzaal. Dit betekent uiteraard schoenen uit, slippers aan en als je het helemaal op z’n japans wil doen kimono aan en naar de onsen (bad) waar je na jezelf te hebben gewassen heerlijk ontspant in het warme water.
Enige tijd later werden we geroepen voor het eten in de gezamelijke eetkamer waar we tussen de dronken japanse gastarbeiders aan een lage tafel een diner in japanse stijl voorgeschoteld kregen. Ook hier weer zeer veel verschillende bakjes en potjes met ondefinieerbaar eten en japanse groene thee. Voor ons gevoel zaten de japanse gasten ons compleet te begekken hoe we zaten te kloten met het eten met stokjes. Eén van die gasten was zo aardig om aan de gastvrouw een ‘Spoon’ vragen voor mij. De bitch riep echter direct terug: ‘No Spoon’, en bedankt. Dus maar verder aangekloot met de stokjes. Verder was er in het hotel of omgeving niets te beleven dus zijn op tijd gaan slapen na een lange reisdag waar we in totaal met 6 verschillende vervoersmiddelen tot onze eindbestemming zijn gekomen.
Overnachting: Minshuku Ashi
Diner: japans in Minshuku Ashi
Weer: bewolkt en warm
- Published in Japan
Dag 9: Takayama – Kyoto
Na een Japans ontbijtje was het tijd om ‘oud’ Takayama te bekijken, helaas regende het de hele ochtend en dat drukte de pret wel behoorlijk. De smalle straatjes met houten huisjes die voor toeristen omgetoverd zijn in restaurants en souvenirshops waren wel grappig om te zien. Het bleef echter maar regenen en daarom hebben we snel de trein gepakt naar Kyoto.
De route volgt de loop van Hida rivier door de heuvels en bossen naar Nagoya en na daar zijn we overgestapt op de Shinkansen naar Kyoto. Het Palace-Side Hotel bleek tegenover het keizerlijk paleis in Noord-Kyoto te liggen en was vanaf het station vrij eenvoudig met de metro en enkele minuten lopen bereikbaar. Het hotel beschikte over een terras waar het in de zon genieten was met een heerlijk koud biertje. ’s Avonds hebben we in het prima restaurant van het hotel gegeten.
Overnachting: Palace-Side Hotel
Diner: japans in Palace-Side Hotel
Weer: van regen en grijs tot heerlijk zonnig en redelijk warm
- Published in Japan
Dag 10: Nara – Kyoto
Ten zuiden van Kyoto ligt in de Kansai regio de stad Nara. Het was de eerste hoofdstad van Japan tussen 710 en 784. Volgens velen staat het bekend als één van de mooiste steden van Azië. Vandaar ook de drommen toeristen die zich komen vergapen aan de grote hoeveelheid boeddhistische tempels en shintoschrijnen. Maar liefst 8 van deze plekken staan op de Unesco Werelderfgoedlijst.
Kofukuji was de eerste tempel die we in Nara bezochten. Het is het tempelcomplex van de Fujiwara clan is0 opgericht in 669 en bestond op z’n hoogtepunt uit ruim 150 gebouwen. Kofukuji’s pagoda is 5 verdiepingen en 50 meter hoog en is het Landmark van Nara.
De Tōdai-ji tempel is Nara’s bekendste tempel. De grote Boeddhazaal (Daibutsuden) is het grootste houten gebouw te wereld en in deze zaal staat het grootste bronzen Boeddha beeld van Japan (15 meter hoog) met daarnaast 2 gouden beelden van Kokuzo Bosatsu (verlicht wezen). De tempel is in z’n huidige vorm 88 meter breed, 51,5 meter diep en 48,5 meter hoog. Vroeger was het gebouw nog veel groter maar is verkleind na verschillende restauraties.
Kasuga Taisha is Nara’s mooiste shintoschrijn en onze laatste stop in Nara.
In Narapark en omgeving lopen er tamme sikaherten rond die erg brutaal zijn en zich verdringen om maar een stukje hertenkoek te kunnen bemachtigen van één van de vele toeristen. Volgens de japanners zijn herten de boodschappers van de goden.
Nara is een leuke bestemming op slechts een uurtje van Kyoto en Osaka waar je met gemak een dag kunt vermaken en vergapen aan al het moois. Het enige nadeel is de drukte van alle toeristen.
Op de terugweg naar Kyoto zijn we in zuid Kyoto uitgestapt om bij het Fushimi-heiligdom de Senbon Torii (parabel opgestelde rijen van duizenden torii poortjes) te bekijken. De poorten zijn allen geschonken door individuen of bedrijven en kosten tussen de 400.00 en 1 miljoen yen. Erg mooi en fotogeniek.
’s Avonds hebben we in on hotel weer genoten van een heerlijke westerse maaltijd en een lekker biertje.
Overnachting: Palace-Side Hotel
Diner: Palace-Side Hotel
Weer: zonnig en redelijk warm
- Published in Japan
Dag 11: Kyoto
Deze dag hebben we oost Kyoto verkend. Vanuit ons hotel hebben we de bus genomen en na enkele minuten kwamen we aan bij de eerste tempel: Ginkakuji.
Deze tempel wordt ook wel het Zilveren Paviljoen genoemd al heeft de tempel nooit de geplande zilveren bedekking gekregen. Er is een prachtige wandelroute aangelegd die je langs alle bezienswaardigheden brengt. De tempel is echter vooral bekend om zijn schitterende japanse tuinarchitectuur. Naast een mostuin is er een zandtuin die de Zee van Zilver Zand wordt genoemd. In deze tuin staat een gigantische zand cone die het Moon Viewing Platform wordt genoemd.
Ginkakuji is gelegen aan de beroemde Filosofenwandeling welke langs het Shishigatani-kanaal richt het zuiden loopt. Langs het kanaal staan honderden kersenbomen die begin april exploderen in prachtige kleuren wanneer de kersenbloesem uitkomt. Dit maakt het tot één van de populairste spots voor (voornamelijk) japanners om kersenbloesem te kijken.
Onderweg naar het tempelcomplex van Eikan-do ji hebben we o.a. nog Honen-in en Reigan-ji bekeken al waren deze niet echt de moeite waard. Eikan-do ji daarentegen is zeker de moeite waard. Dit tempelcomplex is omringd door schitterende tuinen en vijvers.
De laatste bezienswaardigheid aan de Filosofenwandeeling de Nanzen-ji Zemtempel waar een oud aquaduct in westerse stijl vooral voor japanners een top bezienswaardigheid is.
Via de Shore-in tempel zijn we doorgelopen naar het Muruyama park en vervolgens zijn we door de wijk Oost-Gion gelopen. In Oost-Gion zijn nog schitterende houten huisjes aan geplaveide smalle straatjes te vinden. Hier kwamen we ook onze eerste Geisha tegen. Ryozen Kannon met z’n 24 meter hoge betonnen beeld bij de Kodia-ji tempel was de volgende stop. Deze tempel is opgedragen aan de de japanse soldaten die omkwamen tijdens WO II. De laatste tempel die we deze dag bezochten was de Kiyomizu-dera tempel. ’s Avonds hebben we heerlijk relaxed gegeten in ons hotel.
Tip: Dagje oost Kyoto
- Published in Japan
- 1
- 2